سازهای بادی

مجموعه ی ما شامل طیف گسترده ای از سازهای بادی شامل نی، سورنا، بالابان، کلارینت سل و کاوال است. هر یک از این سازها دارای ویژگی های مختلفی هستند.

نی جزو سازهای بادی و از دسته سازهای بدون زبانه است. ساز نی قابل کوک نبوده و نوازنده در همنوازی‌ها و تکنوازی‌ها از انواع مختلف نی استفاده می‌کند. وسعت صدای نی دو اکتاو و نیم است و در انواع آن با کوک‌های متفاوت، فاقد یک تا دو نت است.

سُرنا یا سورْنا سازی بادی است که از چوب ساخته می‌شود و از دسته سازهای دو زبانه است. سرنای محلی بیشتر با دهل نواخته می‌شود.

بالابان یا بالامان نوعی قره نی کوتاه به طول حدود ۳۵ سانتی‌متر با هفت سوراخ انگشت است. این ابزار موسیقی در بین مردمان آذربایجان، مخصوصاً در استان آذربایجان شرقی رایج است.

کلارینت یکی از سازهای بادی قمیشی است که انواع حرفه‌ای‌اش معمولاً از چوب سیاه آفریقایی ساخته می‌شود. کلارینت یک قمیش، یک مجرای استوانه‌ای و یک سوراخ تقریباً استوانه ای دارد و از دسته سازهای انتقالی محسوب می‌شود. کلارینت سل نیز نوعی جالب از کلارینت است که در حال حاضر تنها در موسیقی قومی ترکیه (و همچنین بالکان) و موسیقی جاز استفاده می شود.

نی کاوال یا نی بلغاری نوعی فلوت است که به طور سنتی در منطقه بالکان (در آلبانی، رومانی، بلغارستان، صربستان جنوبی، کوزوو، مقدونیه شمالی، یونان شمالی و جاهای دیگر و آناتولی (از جمله ترکیه و ارمنستان) نواخته می شود. دو نوع کاوال وجود دارد: کاوال بدون زبانه (دیلیسیز کاوال) و کاوال با زبانه (دیللی کاوال).