بوزوکی (Bouzouki) ساز زهی رایج در یونان است و از حدود نیمه‌های قرن بیستم اغلب به عنوان ساز ملی این کشور تلقی می‌شود. این ساز در دهه 1900 توسط مهاجران یونانی از آسیای صغیر (آناتولی) به یونان وارد شد و سریعاً تبدیل به ساز کلیدی ژانر موسیقی ربتیکا و شاخه‌های موسیقیایی آن شد. این ساز یکی از پایه‌های اصلی موسیقی یونانی مدرن است،

سطح روی بدنه ساز مسطح و معمولاً مقدار زیادی منبت‌کاری با صدف روی آن انجام شده است. این ساز با یک زخمه یا پیک زده می‌شود و صدای فلزی تیز آن یادآور ساز ماندولین است، ولی زیر و بمی آن پایین‌تر از ماندولین است.

دو نوع بوزوکی اصلی وجود دارد. ترای کوردو (سه سیمه) که دارای سه جفت سیم (سیم‌هایی که به عنوان دسته شناخته می شود) و تتراکوردو (چهار سیمه) که دارای چهار جفت سیم است.

کلمه بوزوکی از کلمه ترکی بوزوک به معنای شکسته شده یا بهبود یافته (بهینه‌سازی شده) گرفته شده است و از یک کوک ویژه بازگشتی (re-entrant) به نام بوزوک دوزن که معمولاً در ساز مشابه ترکی آن saz-bozuk استفاده می‌شود.

این ساز در خانواده سازهای مشابه ماندولین و لوت قرار دارد. در اصل بدنه این ساز همانند باغلاما از یک قطعه چوب محکم تراشیده می‌شود ولی به محض ورود این ساز به یونان در اوایل دهه 1910 این ساز با تغییراتی الهامگرفته از ماندولای ناپلی تغییر یافت. سطح روی این ساز همانند ماندولین‌های ناپلی زاویه‌دار است، بطوریکه قدرت بدنه برای مقاومت در برابر سیم‌های فلزی ضخیم‌تر افزایش می‌یابد.

بوزوکی که در موسیقی ربتیکا استفاده می‌شد سازی سه‌سیمه بود ولی در دهه 1950 نوع چهار سیمه‌ای نیز توسط مانولیس چیوتیس معرفی شد.

این ساز اخیرا بین نوازندگان ایرانی نیز طرفداران بسیاری پیدا کرده است.

نمونه صدای این ساز فوق العاده