بوزوکی
بوزوکی (Bouzouki) ساز زهی رایج در یونان است و از حدود نیمه‌های قرن بیستم اغلب به عنوان ساز ملی این کشور تلقی می‌شود. این ساز در دهه 1900 توسط مهاجران يوناني از آسياي صغير (آناتولي) به يونان وارد شد و سريعاً تبديل به ساز كليدي ژانر موسيقي ربتيكا و شاخه‌هاي موسيقيايي آن شد. اين ساز يكي از پايه‌هاي اصلي موسيقي يوناني مدرن است،
سطح روي بدنه ساز مسطح و معمولاً مقدار زيادي منبت‌كاري با صدف روي آن انجام شده است. اين ساز با يك زخمه يا پيك زده مي‌شود و صداي فلزي تيز آن يادآور ساز ماندولين است، ولي زير و بمي آن پایين‌تر از ماندولين است.
دو نوع بوزوكي اصلي وجود دارد. تراي كوردو (سه سيمه) كه داراي سه جفت سيم (سیم‌هایی كه به عنوان دسته شناخته مي شود) و تتراكوردو (چهار سيمه) كه داراي چهار جفت سيم است.
كلمه بوزوکی از كلمه تركي بوزوك به معناي شكسته شده يا بهبود يافته (بهينه‌سازي شده) گرفته شده است و از يك كوك ويژه بازگشتي (re-entrant) به نام بوزوك دوزن كه معمولاً در ساز مشابه تركي آن saz-bozuk استفاده مي‌شود.
اين ساز در خانواده سازهاي مشابه ماندولين و لوت قرار دارد. در اصل بدنه اين ساز همانند باغلاما از يك قطعه چوب محكم تراشيده مي‌شود ولي به محض ورود اين ساز به يونان در اوايل دهه 1910 اين ساز با تغییراتی الهامگرفته از ماندولاي ناپلي تغيير يافت. سطح روي اين ساز همانند ماندولين‌هاي ناپلي زاويه‌دار است، بطوريكه قدرت بدنه براي مقاومت در برابر سيمهاي فلزي ضخيم‌تر افزايش مي‌يابد.
بوزوكي كه در موسيقي ربتيكا استفاده مي‌شد سازي سه‌سيمه بود ولي در دهه 1950 نوع چهار سيمهاي نيز توسط مانوليس چيوتيس معرفي شد.
این ساز اخیرا بین نوازندگان ایرانی نیز طرفداران بسیاری پیدا کرده است.
