دهل

دهل نام یکی از سازهای کوبه ای موسیقی است. دهل طبل بزرگ و دورویه‌ای است که هر دو طرف آن پوستی از گاو یا گاومیش دارد. در متن‌های مختلف نام آن، داول، تاول و داوول آمده‌است. شکلی از آن به همراه سرنا در مناطق روستایی نواخته می‌شود.

نوازنده، آن را با بندی که از شانه‌ها می‌گذرد به خود آویخته و با دو مضراب مختلف می‌نوازد.

برخی گفته‌اند انتهای مضراب دهل، پارچه‌ای گلوله‌ای شکل دارد ولی دهل را از یک طرف با چوب کلفتی به نام چنگال و از یک طرف با چوب باریکتری به نام دیرک می نوازند.

البته در نواحی جنوبی ایران مانند هرمزگان و اطراف آن دهل را با دو دست می‌نوازند. در سیستان و خراسان دهل را به کمک یک دست که به دو انگشت آن دو قطعه چوب نسبتاً بلند بطول حدوداً ده سانتیمتر بسته شده و در دست دیگر به کمک یک چوب قوس دار مخصوص می‌نوازند.

این ساز به همراه سرنا به ویژه در مراسم عروسی و شادی استفاده شده و بسیار اهمیت دارد.